Welkom in de Dribbelklas!

Op maandag kwamen we nog wat moe naar de klas. Maar al snel werden we gewekt door een heleboel geluidjes... We zetten onze oren goed open, deden onze ogen dicht en... luisteren maar! De Dribbeltjes herkenden een heleboel geluiden: zo hoorden ze een var.... wat? Een varken?! Wat is dat? Dribbel wist er helemaal niets van.... Maar van waar kwamen de geluidjes? We volgden de richting van het geluid en kwamen uit bij een doosje waarin er een heleboel dieren verstopt zaten. Die (her)kenden de kleuters al hoor. De dieren vertelden aan juf, Dribbel en de Dribbeltjes dat ze even op bezoek kwamen. Dribbel wilde heel snel mee naar hun huisje. Ze woonden namelijk op de 'boerenhei', neen, de 'boerdewei' of was het 'de boerenklei'.;. Ook juf wist het niet helemaal meer zeker, maar onze Dribbeltjes uiteraard wel. In elk geval wilde Dribbel wel eens zien wat daar allemaal te beleven valt! Gedurende het thema deden we een heleboel plezante dingen rond het thema: we moc

Vandaag hadden we hoog bezoek in de Dribbelklas! En neen, het was niet Sinterklaas die ons uit het verre Spanje nogmaals een bezoekje bracht... Het was wél juf Sarah! Maar wie,o wie had ze daar nu meegebracht? Ze had een kinderwagen bij zich. Lag daar nu een diertje van de boerderij in? Natuurlijk niet. Juf Sarah bracht haar kersverse baby'tje Raf mee. Wat was het fijn om Raf eens te zien! Juf Sarah kwam de flinke 'baby Raf' eens tonen in de klas: de Dribbeltjes waren heel enthousiast. Wat was hij nog klein. Zelfs van ons kabaal werd hij niet wakker of verdrietig ;-)... Juf Sarah bracht een heleboel zakjes 'doopsuikersnoepjes' mee... voor juf Femke natuurlijk ;-). Dit was echter niet helemaal naar de zin van de Dribbeltjes. Ze probeerde toch vlug alle snoepjes te bemachtigen en in haar handtas te stoppen, maar helaas... Die was veeeel te klein. Gelukkig was juf toch een beetje lief en wilde ze die na lang tegenpruttelen delen. Natuurlijk maakten we voordien

HIEPERDEHIEP... HOERA! Op maandag was het deze keer opnieuw de beurt aan een meisje om op de verjaardagsstoel te komen zitten. Het was namelijk de verjaardag van ... Pauline! Wat keek ze uit naar deze dag. Eerst en vooral mocht Pauline kiezen wat ze als middageten at en natuurlijk koos ze voor haar lievelingsgerecht: lasagne! Mmmm. Dit was voor haar wellicht het topmoment van de dag.  Dit was dan ook het eerste wat ze kwam vertellen.  In de klas kregen we helaas geen lasagne, maar we vierden uiteraard wel uitgebreid feest. Wat genoot Pauline van haar dagje!  We maakten een supermooie kroon met de lievelingskleurtjes van Pauline, maakten het mooiste kleine én grote vuurwerk dat we maar konden en dansten op de bank voor onze jarige. Daarna deed ze een wens die helemaal naar boven vloog tot tegen ons plafond. En onze taart? Die vonden we vandaag gelukkig heel snel terug dankzij de instructies van de kleuters.  Wat was dit een dag om nooit meer te vergeten! Een hééééle gelukkige

HIEP, HIEP, HOERA! Ons 'schoolfeestweekend' was een héél speciaal weekend! Niet enkel omdat we dan het beste van onszelf konden geven in 'Hotel Melody', maar in het bijzonder voor onze liefste Armand.  Op zondag was het namelijk zijn vierde verjaardag! Joepie! In de klas vierden we met een beetje vertraging zijn verjaardag met veel toeters en bellen! Armand genoot met volle teugen van 'zijn bijzondere dagje': we dansten en zongen er op los, maakten een mooi vuurwerk en versierden een mooie kaart. Voor zijn kroon koos hij zijn lievelingskleurtjes: geel en roze!  Tot slot toverden we de verjaardagstaart tevoorschijn: de vier kaarsjes blies hij in 1 keer uit. En natuurlijk deed hij een wens die hij in juf haar handen mocht blazen. Wat de wens is, blijft natuurlijk een goedbewaard geheimpje ;-)... Een hééééle gelukkige verjaardag voor Armand en vier dikke zoentjes van juf, Dribbel en alle Dribbeltjes! 

Op de eerste dag van het nieuwe thema stond er een nieuwe doos in onze kring.. Hé, wat was dat nu weer? Dribbel die wist het al, maar niemand mocht het al zien. Enkel juf mocht al eens piepen. De kleuters waren natuurlijk ook héééél erg benieuwd, want toen juf vertelde dat er een echte olifant in de doos zat,  geloofden ze haar helemaal niet. Dribbel had een goed idee: de kleuters moesten hun ogen sluiten en heel stilletjes luisteren. Wat hoorden ze nu?! Al snel hoorden de kleuters heel wat muziek: die klonk telkens een beetje anders. Dribbel houdt namelijk superveel van muziek, maar helemaal alleen muziek maken vindt hij niet fijn.... Gelukkig wilden de Dribbeltjes hem helpen. Eerst dachten we allemaal eens na over wat we al weten van muziek. Al snel vertelde Ceriel dat papa heel goed gitaar kan spelen. Het was alleen een hele gekke gitaar: de borstel om te vegen! We probeerden dit ook eens uit, maar... We hoorden helemaal geen muziek... Zouden we op andere manieren muziek kunne

HIEP, HIEP, HOERA .... Na Janne was het ditmaal de beurt aan Eliano om naast juf op de verjaardagsstoel te komen zitten. Hij keek al uit naar deze dag hoor! Wat blonk hij dan ook van trots. Toch was hij een klein beetje verlegen... Want hij vond het toch wel een beetje spannend én speciaal dat hij zo in de belangstelling mocht staan. De taart werd deze keer goed bewaard door de andere kleuters zodat juf er niet stiekem van kon smullen. Gelukkig maar, want zonder taart is er natuurlijk geen groot feest! En Eliano? Hij leek de snoepjes en de verjaardagsballon het ALLERleukst te vinden ... Slapen zal alvast goed lukken ;-)... Een hééééle gelukkige verjaardag voor Eliano en vier dikke zoentjes van juf, Dribbel en alle Dribbeltjes!